📌ولایت‌مداری صِرف و «رابطۀ طولی با ولیّ‌خدا» جامعه را به‌سعادت نمی‌رساند
📌ما خیلی از اوقات، وظیفۀ خودمان را در زمینۀ «امّت‌سازی» انجام نمی‌دهیم
🔰رسالت پیامبر اکرم(ص) برای تشکیل امت(ج۱) - ۲
🔸 اینکه هرکدام از ما مسلمان بشویم و حتی اینکه ولایت‌مدار بشویم، کافی نیست؛ باید ببینیم که آیا ما می‌توانیم عضو یک امّت بشویم؟ پذیرش مسئولیت دربارۀ «امّت اسلامی» مهمترین شاخص دین‌داری، مسلمانی و ولایت‌مداری است.
🔸 اینکه انسان مسئولیت‌های خودش را دربارۀ مقام ولایت بفهمد و بپذیرد، چندان سخت نیست؛ سختیِ کار از آنجا آغاز میشود که ولیّ‌خدا به ما بفرماید: «بروید امّت بشوید (امت اسلامی تشکیل بدهید)» آن‌وقت ما بگوییم: «خُب اگر مردم همراهی نکردند چه‌کار کنیم؟ اصلاً کارِ مردم، به ما چه ربطی دارد؟!» اینجاست که خیلی از ولایت‌مداران کم می‌آورند؛ لذا ولایت‌مداریِ صرف-به معنای رابطۀ طولی با ولیّ خدا- کفایت نمی‌کند.
🔸اینکه ما برویم پیش ولیّ خدا و بگوییم که «من ولایت شما را پذیرفته‌ام و هرچه بگویید اطاعت می‌کنم» زیاد کار سختی نیست و از این افرادِ ولایت‌مدار هم در تاریخ، کم نداشته‌ایم؛ اما این‌جور ولایت‌مداری، به‌تنهایی موجب سعادت جامعه نمی‌شود.
🔸 همان‌طور که اگر کسی بندۀ خدا شد، باید برتریِ «ولیّ‌خدا» را بپذیرد و مسئولیت خودش را نسبت به ولیّ‌خدا انجام دهد، همان‌طور هم باید مسئولیت خودش را در شکل‌دهی امّت اسلامی بپذیرد و نقش خودش را در این زمینه، ایفا کند. البته این کار سختی است و شاید «راه انداختنِ تشکیلات» یک بخشی از این نقش مهم باشد.
🔸 ما خیلی از اوقات، احترام به ولیّ خدا را رعایت می‌کنیم و برتری پیامبر(ص) را می‌پذیریم اما وظیفۀ خودمان را نسبت به امّتِ پیامبر(ص)-که همان امّت‌سازی است- انجام نمی‌دهیم و بعد فکر می‌کنیم که این ولیّ خداست که باید امّت بسازد و ما وظیفه‌ای در زمینۀ امت‌سازی نداریم!
🔸 ما فکر می‌کنیم که ولیّ خدا در لشکرگاهِ خود، تعدادی نیرو جمع کرده است و ما هم به‌عنوان یک نیرو، آمادگی خودمان را برای حضور در این لشکرگاه، اعلام می‌کنیم و بعد می‌گوییم: «ما وظیفۀ خودمان را انجام دادیم؛ شما گفتی بیا، ما هم آمدیم!» اما این کافی نیست؛ بلکه یک‌سلسله وظایف دیگر هم بر دوش ما قرار می‌گیرد.
👤علیرضا پناهیان
🔻هیئت شهدای گمنام - ۹۸.۸.۲
👈🏻 متن کامل:
📎 Panahian.ir/post/5784
@Panahian_ir
