مشورت با زنان
وقتی قرآن
می‌فرماید: «...فَاِنْ اَرَادَا فِصالاً عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَ تَشَاوُرٍ فَلاَ
جُنَاحَ عَلَیْهِمَا....» اگر پدر و مادر بخواهند با رضایت و مشورتِ یکدیگر،
فرزندشان را از شیر بازگیرند، گناهی مرتکب نشده‌اند. نشان می‌دهد که مشورت‌کردن زن
و مرد با همدیگر مورد تأیید قرآن است و می‌فرماید: پس از این‌که مرد، زن خود را طرف
مشورت قرار داد و هر دو به چنین نتیجه‌ای رسیدند که فرزند خود را از شیر باز گیرند،
در این حالت گناهی مرتکب نشده‌اند. پس اگر در فرمایش امام‌علی داریم که: «اِیّاکَ
وَ مُشاوِرَةُ النِّساءَ اِلاّ مَن جُرِّبَت بِکمال عَقلٍ» بر حذر باش از مشاورة با
زنان، مگر آن‌هایی که کمال عقل آنان آزمایش شده باشد. روشن می‌شود اولاً: توصیه‌ی
مطلق به ترک مشورت با زنان نیست. ثانیاً: نساء در این روایت مثل بسیاری از روایات
به معنی زنانی است که بیشتر جنبه‌ی شهوانی زندگی را محور قرار داده‌اند و حضرت ما
را از مشورت با چنین زنانی بر حذر می‌دارند.
امروز جامعة غربی در اثر
میدان‌داری میلِ این‌گونه زنان، در حال سقوط کامل است. آیا در این سقوط زن و مرد
فرق می‌کند یا همه سقوط خواهند کرد؟ پس توصیة امام برای نجات جامعه
است.[3]
پی نوشت :
1. سوره بقره،
آیه 233.
2. الحیاة، ج1 ، ص 193.
3.زن آنگونه که باید باشد(زن - خانواده –
بحران) ،اصغر طاهرزاده، گروه فرهنگی المیزان،1387
دانلود کتاب:
http://almizan.lobolmizan.ir/index.php/kotob/49-1389-05-08-05-33-32/266-1389-09-25-12-28-26