تأثیر شب، در ترقی معنوی
در روز، مشغله و آمد و شد و اسباب انصراف انسان بسیار زیاد است، بخلاف شب که هنگام آرامش قوله سبحانه: «انا سنلقى علیک قولا ثقیلا - ان ناشئه اللیل هى اشد و طئا و اقوم قیلا - ان لک فى النهار سبحاً طویلا»(مزمل، 5/6/7)
لذا اذکار و اوراد و خلوت را در شب تأثیرى خاص است که در روز نیست، به خصوص در ثلث آخر لیل. اهلاللّه گفتند که هیچ نوع از انواع اذکار و عبادات در ترقى درجات و مقامات معنوى کلمه طیبه «لاالهالااللّه» ندارد. از این روى رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود: در روز رستاخیز هر کار نیک سنجیده شود جز گواهى دادن به «لاالهالااللّه» که آنرا در ترازو ننهند، چه اگر در ترازو رود، آسمانها و زمینهاى هفتگانه با وى برابرى نکنند. کنایه از این که ثواب این کلمه را نهایت نبود و به شمار نیاید و هیچچیز همسنگ او نگردد.
علامه حسن زاده آملی(رحمة الله علیه)
https://portal.anhar.ir/node/9722#gsc.tab=0