آثار گناه
امام رضا
«أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَبِیٍّ مِنَ الْأَنْبِیَاءِ إِذَا أُطِعْتُ رَضِیتُ وَ إِذَا رَضِیتُ بَارَکْتُ وَ لَیْسَ لِبَرَکَتِی نِهَایَةٌ وَ إِذَا عُصِیتُ غَضِبْتُ وَ إِذَا غَضِبْتُ لَعَنْتُ وَ لَعْنَتِی تَبْلُغُ السَّابِعَ مِنَ الْوَرَى»
خداى (عزّوجلّ) به یکى از پیغمبران وحى فرمود که هر گاه اطاعت شوم راضى گردم و چون راضى شوم برکت دهم و برکت من بى پایان است؛ و هر گاه نافرمانى شوم خشم گیرم، و چون خشم گیرم لعنت کنم و لعنت من تا هفت پشت برسد.
کلینی، کافی، اسلامیه، ج2، ص275، ح26