بی خطرترین دشمن

بی خطرترین دشمن حضرت امام حسن عسکری (علیه اسلام):    أَضْعَفُ الْأَعْدَاءِ کَیْداً مَنْ أَظْهَرَ عَدَاوَتَهُ‏. أعلام الدین فی صفات المؤمنین، ص 313  ناتوانترین دشمنان از لحاظ مکر و حیله دشمنى است که دشمنى خود را  آشکار نماید.

دو نگاه متفاوت، هر دو زیبا

دو نگاه متفاوت، هر دو زیبا

نوع نگاه زن به مرد با نگاه مرد به زن بطور طبیعی مختلف است، باید هم مختلف باشد، ایرادی هم ندارد. مرد به زن به صورت یک الگوی زیبایی، الگوی ظرافت، الگوی حساسیت نگاه می‌کند، او را لطیف می‌بیند. اسلام هم همین را تأکید کرده: « المرأه‌یُ رَیحانهٍ » یعنی زن گُل است. در این نگرش، زن، یک موجودی است رقیق، مظهر زیبایی و لطافت و رقت و مرد به این چشم به او می‌نگرد. محبّت او را در این قالب ترسیم و مجسم می‌کند.
مرد در چشم زن، مظهر اعتماد، نقطه‌ی اتکا و اعتماد است و محبّت خودش را به او در این قالب ترسیم می‌کند.
این دو تا، دو نقش جداگانه است از یکدیگر و هر دو نقش لازم است. زن وقتی به مرد نگاه می‌کند، با همان چشم محبّت و عشق، او را در نقش یک تکیه گاه می‌بیند که می‌تواند از نیروهای جسمی و فکری او برای پیشبرد کار زندگی استفاده کند؛ مثل یک موتور. مرد وقتی به زن نگاه می‌کند، به چشم مظهر اُنس و آرامش می‌نگرد که می‌تواند به انسان آرامش بدهد. اگر مرد نقطه‌ی اتکا در زمینه مسائل ظاهر زندگی است، زن هم به نوبه‌ی خود نقطه‌ی اتکا است برای مسائل روحی و معنوی زندگی. دریایی است از اُنس و محبّت. می‌تواند مرد را در این فضای سرشار از محبّت، از همه‌ی غصّه‌ها و غمهای خودش خارج کند. اینها توانائیهای مرد و زن است. توانائیهای روحی آنهاست.[1]

پی نوشت :
1. مطلع عشق(گزیده‌ای از رهنمودهای حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای به زوج‌های جوان)، ص94.
برای مطالعه بیشتر
http://library.tebyan.net/newindex.aspx?pid=19667&BookID=81423&Language=1

 

رویارویی با مشکلات زندگی

رویارویی با مشکلات زندگی

طبیعت منبع الهام و زندگی شادمانه و خردمندانه است به این شعر زیبا و تمثیلی تأمل کنیم که چگونه ما هم باید از مدارا، پشتکار و ایمان به هدف برای رسیدن به مقصود خود کمک بگیریم:
جدا شد یکی چشمه از کوهسار
به ره گشت ناگه به سنگی دچار
به نرمی چنین گفت با سنگ سخت
کرم کرده راهی ده ای نیکبخت
گران سنگ تیره دل سخت سر
زدش سیلی و گفت : دور ای پسر
نجنبیدم از سیل زورآزمای
که ای تو که پیش تو جنبم ز جای
نشد چشمه از پاسخ سنگ، سرد
به کندن در استاد و ابرام کرد
بسی کند و کاوید و کوشش نمود
کز آن سنگ خارا رهی بر گشود
ز کوشش به هر چیز خواهی رسید
به هر چیز خواهی کماهی رسید
برو کارگر باش و امیدوار
که از یاس جز مرگ ناید به بار
گرت پایداری است در کارها
شود سهل پیش تو دشوارها

شاد کردن غمناک

شاد کردن غمناک

امام على (علیه السلام) فرمودند: مِنْ کَفّاراتِ الذُّنوبِ الْعِظامِ، اِغاثَةُ الْمَلْهوفِ وَ التَّنْفیسُ عَنِ الْمَکْروبِ؛ یارى رساندن ستمدیده فریادخواه و شادکردن غمناک، از کفّاره‌هاى گناهان بزرگ است. بنابراین اموری مانند کاریابی برای افراد بی کار، ضامن شدن برای مؤمنان، واسطه در ازدواج، عیادت از مریض، دفاع از مظلوم، مشاوره دادن متخصص به افراد رنجور، و... سبب کفاره گناهان می‌شود. (1)
نیز امام علی فرمودند: ما زالَتْ نِعْمَةٌ وَ لا نَضارَةُ عَیْشٍ اِلاّ بِذُنوبٍ اجْتَرَحوا، اِنَّ اللّهَ لَیْسَ بِظَـلاّمٍ لِلْعَبیدِ؛ هیچ نعمت و شادابى زندگى از دست نرفت، مگر به سبب گناهانى که مرتکب شدند. همانا خداوند، به بندگان ستم نمى کند. (2)

پی نوشت :
1. بحار الأنوار، ج 75، ص 21، ح21.
2.خصال، ص 624.

 

یار مهربان( معرفی کتاب)

یار مهربان( معرفی کتاب)

جوان و انتخاب بزرگ
فهرست مطالب
جوان و انتخاب بزرگ
رابطة دین وجوان 10
مراحل سه‌گانة زندگی 11
جوان به چه کسی می‌گویند؟ 12
انتخاب بزرگ چیست؟ 13
پیرانی که هنوز جوان‌اند 16
انسان، می‌بیند که می‌میرد 19
چگونه می‌توان ابدیت را انتخاب کرد؟ 25
ابعاد متضاد روح جوان 26
معنی شریعت در زندگی 27
وقتی که انسان، انتخاب بزرگ در زندگی ندارد 29
شریعت؛ انتخاب بزرگ انسان 30
من کو ؟! 35
خودم بدون بدنم 38
می‌بینیم که می‌میریم 39
روح انسان؛ فوق زمان و مکان 40
سیر روح آزاد جوان به‌طرف خوبی‌‌‌‌ها 42
ارتباط با دنیایی وسیع‌تر 43
مرگ، ابتدای نشاط 44
غم عصر جمعه 45
تأثیر روح بر حرکات ورزشی 49
بدن‌هایی که مانع ظهور زیبایی‌های روح‌اند 53
وقتی روح بر بدن حاکم باشد 54
چگونه روح را بر بدن حاکم کنیم؟ 55
نتایج حاکمیت روح بر بدن 57
ورزش و تقویت اراده 59
ورزش؛ عامل سیر به عالَم معنا 61
جوان و انتخاب بزرگ، اصغر طاهرزاده، گروه فرهنگی المیزان،1387.
دانلود
http://almizan.lobolmizan.ir/index.php/kotob/48-1389-04-31-17-23-58/48-1389-11-07-08-37-15

چگونگی کنترل خیال

چگونگی کنترل خیال

سؤال: چه کار کنیم خیالاتمان ذهن ما را مشغول نکند و وسوسه ها دست از سر ما بردارد؟
اشکال کار آن است که ما برای دفع خیالات برنامه ریزی نمی کنیم. اگر با برنامه ریزی سبب شده ، آرام ارام خود را مشغول تفکر و تذکر نماییم ، به جای خیالات و وسوسه ها ، نور معارف بر قلب ما تجلی می کند . آیت الله حسن زاده (حفظه الله ) می فرمودند : « در دوران جوانی حساب کردم اگر ذهن خودم را مشغول نکنم ذهنم مرا مشغول می کند » واقعاً همین طور است که اگر به ذهن برنامه ندهید ، آن با خیالات بی پایه به شما برنامه می دهد . ما مامور به تدبر در قرآن هستیم و به کمک نهج البلاغه و روایات می توانیم ذهن و اندیشه را به پرواز درآوریم . ذهن شما از همان صبح که بلند می شوید شما را مشغول می کند که چه کسی بد است، چه کسی خوب است، چی بخور ، کجا برو، ولی اگر به آن برنامه بدهید آن هم یک برنامه الهی ، آن راه کمالاتی که خودتان می خواهید می کشانید . وقتی متوجه شدید باید معارف خود را قلبی بکنید با همین رویکرد ، ذهن را جهت می دهید. اگر نماز می خوانید با هدف نظر به حق ، قلب را در صحنه می آوردید ، اگر کار و فعالیت مادی دارید ، با هدف خدمت به خلق خدا، قلب را در صحنه نگه می دارید.
در ملاقات شبلی با امام سجاد « علیه السلام»داریم که حضرت در برگشت از حج از او پرسیدند: آیا هنگامی که احرام به تن کردی جامه ی گناه فروگذاردی تا جامه ی طاعت بپوشی؟ و آنگاه که به میقات وارد شدی ، قصدت ملاقات خدا بود ؟ آنگاه که طواف کردی ، قصدت آن بود که به خدا پناه بری؟ گفت: نه.
فرمودند : پس حج نگذارده ای.
امام سجاد « علیه السلام»به شبلی می خواهند بگویند باید اعمال عبادی، قلبی شود تا به واقع آن اعمال انجام شده باشد. وقتی ده سال، بیست سال، همچنان قلب متوجه حقایق شد، آرام آرام چشمش باز می شود و با آنها مانوس می گردد و به مقام فرقان[قدرت تشخیص حق از باطل] و بصیرت می رسد و دیگر آن چنان جذب آن عوالم می شود که خیالات واهی جذبه ندارند که انسان را به خودشان مشغول کنند. [1]

پی نوشت :
1. جایگاه جن، شیطان و جادگر، اصغر طاهر زاده، ص51

 

همدلی کنیم

همدلی کنیم

گنجشکی با عجله و با تمام توان به آتش نزدیک می‌شد و برمی‌گشت‌!
پرسیدن : چه می‌کنی؟
پاسخ داد: در این نزدیکی چشمه آبی هست و من مرتب نوک خود را پر از آب می‌کنم و آن را روی آتش می‌ریزم…
گفتند: حجم آتش در مقایسه با آبی که تو می‌آوری بسیار زیاد است و این آب فایده‌ای ندارد.
گفت: شاید نتوانم آتش را خاموش کنم، اما آن هنگام که وجدانم می‌پرسد: زمانی که دوستت در آتش می‌سوخت تو چه کردی؟
پاسخ می‌دهم: هر آنچه از من بر می‌آمد!

زنِ هوشمند، مرد را اداره می‌کند

زنِ هوشمند، مرد را اداره می‌کند

زن باید ضرورتهای مرد را درک کند و بر او فشارِ روحی و اخلاقی وارد نسازد. کاری نکند که او در امر زندگی مستأصل شود و خدای ناکرده متوسّل به راههای خلاف و نادرست شود. باید او را به ایستادگی و مقاومت در میادین زندگی تشویق کند و اگر چنانچه کار او مستلزم این است که مثلاً نمی‌تواند یک مقداری به وضع خانواده رسیدگی کند، این را مرتّب به رخ او نکشد...
اگر مرد خانه، فعالیتی چه علمی و چه جهادی و سازندگی و چه برای کسب روزی و چه برای کارهای عمومی دارد، زن سعی کند فضای خانه را برای او مساعد کند که او بتواند با روحیه‌ی خوب سرکار برود و با شوق به خانه برگردد...همه‌ی مردها دوست دارند وقتی وارد خانه شدند، خانه به آنها آرامش و امنیّت بدهد و احساس راحتی و آسودگی کنند. این وظیفه‌ی زن است...زن یک وظایفی دارد که عاقلانه باید آن وظایف را تشخیص دهد. زنها بدانند که اگر زنی، عقل و هوشمندی به خرج دهد، مرد را اداره خواهد کرد. درست است که مرد از لحاظ هیکل قوی‌تر است، امّا خدای متعال طبیعت زن را طوری آفریده که اگر زن و مرد، طبیعی و سالم باشند و زن عاقل باشد، کسی که در دیگری بیشتر نفوذ دارد، زن است که البته با زرنگی به خرج دادن و رندی کردن و تحکّم و زورگویی نمی‌توان به آن رسید. بلکه با ملایمت، استقبالِ خوب، خوشرویی، یک مقدار تحمل کردن ـ البته اندکی؛ خیلی هم لازم نیست تحمّل کند ـ که خدای متعال در طبیعت زن، این تحمل را قرار داده است ... زن باید با شوهر خود این طور برخورد کند ...بعضی از زنها نسبت به مردها سخت گیری می‌کنند. مثلاً باید این را حتماً بخری! باید این جور خانه‌ای حتماً فراهم کنی! فلان کس این طور خریده، من اگر نخرم مایه سرشکستگی می‌شود. با این حرفها شوهر خود را اذیت می‌کنند که این درست نیست.[1]

پی نوشت :
1. مطلع عشق(گزیده‌ای از رهنمودهای حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای به زوج‌های جوان)، ص99

 

مشورت با زنان

مشورت با زنان

وقتی قرآن می‌فرماید: «...فَاِنْ اَرَادَا فِصالاً عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَ تَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا....» اگر پدر و مادر بخواهند با رضایت و مشورتِ یکدیگر، فرزندشان را از شیر بازگیرند، گناهی مرتکب نشده‌اند. نشان می‌دهد که مشورت‌کردن زن و مرد با همدیگر مورد تأیید قرآن است و می‌فرماید: پس از این‌که مرد، زن خود را طرف مشورت قرار داد و هر دو به چنین نتیجه‌ای رسیدند که فرزند خود را از شیر باز گیرند، در این حالت گناهی مرتکب نشده‌اند. پس اگر در فرمایش امام‌علی داریم که: «اِیّاکَ وَ مُشاوِرَةُ النِّساءَ اِلاّ مَن جُرِّبَت بِکمال عَقلٍ» بر حذر باش از مشاورة با زنان، مگر آن‌هایی که کمال عقل آنان آزمایش شده باشد. روشن می‌شود اولاً: توصیه‌ی مطلق به ترک مشورت با زنان نیست. ثانیاً: نساء در این روایت مثل بسیاری از روایات به معنی زنانی است که بیشتر جنبه‌ی شهوانی زندگی را محور قرار داده‌اند و حضرت‌ ما را از مشورت با چنین زنانی بر حذر می‌دارند.
امروز جامعة غربی در اثر میدان‌داری میلِ این‌گونه زنان، در حال سقوط کامل است. آیا در این سقوط زن و مرد فرق می‌کند یا همه سقوط خواهند کرد؟ پس توصیة امام برای نجات جامعه است.[3]

پی نوشت :
1. سوره بقره، آیه 233.
2. الحیاة، ج1 ، ص 193.
3.زن آنگونه که باید باشد(زن - خانواده – بحران) ،اصغر طاهرزاده، گروه فرهنگی المیزان،1387
دانلود کتاب:
http://almizan.lobolmizan.ir/index.php/kotob/49-1389-05-08-05-33-32/266-1389-09-25-12-28-26

 

جمعِ بین کار و زندگی

جمعِ بین کار و زندگی

جوانانی که مشغول کاری در راه خدا هستند، با گرفتن همسر، با ازدواج، نباید کارشان را متوقف کنند.182
ما به مردها همیشه سفارش می‌کنیم وقتی کار دارند، اشتغال دارند، از خانه و زندگی قهر نکنند. بعضیها صبح اول وقت می‌روند بیرون تا ساعت 10 شب.
نه! ما معمولاً به کسانی که برایشان ممکن است سفارش می‌کنیم حتی ظهرها را بروند با زن و بچه‌شان باشند. در محیطِ خانوادگی، غذایشان را بخورند، یک ساعتی با هم باشند، بعد بیایند دنبال کارشان، باز حتماً در زمان مناسب، اول شب بروند بچه‌ها را ببینند، ملاقات خانوادگیِ حقیقی داشته باشند.[1]

پی نوشت :
مطلع عشق(گزیده‌ای از رهنمودهای حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای به زوج‌های جوان)، ص142.